Lorenzo VILLA / Baskı ve Ambalaj Yayıncısı, Analist ve Density’nin kurucu ortağı
Sürdürülebilirlik, marka sahipleri için giderek artan bir sorun ve baskı hizmeti sağlayıcıları için bir fırsat haline gelirken, teknoloji tedarikçileri daha çevre dostu çözümler yaratmaya çalışıyor.
Ambalaj, markalar ve tüketiciler arasındaki ilişkiyi etkilediğinden ve her gün satın aldığımız ürünlerin taşınmasında, korunmasında, depolanmasında ve tüketilmesinde çok önemli bir rol oynadığı için baskı endüstrisinde popüler bir konu. Günümüzde ambalajların, ürünü süslemenin yanı sıra kesin güvenlik, izlenebilirlik ve sürdürülebilirlik standartlarına da uyması gerekiyor. Buna ek olarak, son on yılda e-ticaretin katlanarak büyümesi, ambalajı yalnızca olumlu yönleriyle değil, ilgi odağı haline getirdi. Basılı kutular ve poşetler, unutulmaz kutu açma deneyimleri için birer araç olsa da, büyük miktarda fazla ambalajın atılmasında kritik bir faktörü temsil ediyorlar.
Baskıyı ön plana çıkaran karton ve oluklu kutular, etiketler ve esnek ambalajların algılanan değeri hakkında açık bir tartışma var. Keşke matbaacılar iyi ürün pazarlamacıları olsaydı, bu harika bir haber olurdu. Ancak ne yazık ki durum yalnızca bazen böyledir.
Sürdürülebilirlik: Tedarik zincirinin kesişimi ve keyfi
Ambalaj, yadsınamaz çekiciliğinin ve ürünlerin güvenliğine ve tercih edilirliğine olan katkısının ötesinde, ister kâğıt, ister plastik, metal veya cam olsun, bertaraf edilecek atık miktarına önemli ölçüde katkıda bulunur. Bu farkındalık tüketiciler arasında, özellikle de markalara güvenlik ve sürdürülebilirlik düzenlemelerine uygun çözümler sunmaya çağrılan tedarik zincirindeki dönüştürücüler ve tedarikçiler arasında yaygındır. Küresel olarak yalnızca bazı kuralların tanındığı ve paylaşıldığı, her ülkenin veya ülkeler topluluğunun, özellikle de Avrupa Birliği’nin kendi direktiflerini yayınladığı göz önüne alındığında, bu oldukça zordur.
drupa 2024’e dönecek olursak, en çok hangi teknoloji alanları etkilendi? Üreticiler nasıl harekete geçiyor? Peki drupa teknoloji liderlerinin sürdürülebilirliğe olası katkısını nasıl öne çıkaracak?
Baskı fırtınanın gözünde
Bir alt katman üzerine bir renklendirici katmanı yerleştirmek roket teknolojisi olmasa da, baskı, ambalajda olağanüstü dikkat edilmesi gereken konulardan biri olmaya devam ediyor.
Modern ofset baskı makinelerini analiz ettiğimizde, bunların aslında onlarca yıldır aynı olduğu sonucuna varmak için uzman olmaya gerek yok. Ancak (birkaç) üreticinin onları daha otomatik, birbirine bağlı ve verimli hale getirmek için her türlü çabayı gösterdiğini görmek ilginçtir. Bunun kanıtı, her baskı makinesinde her gün düzinelerce hazırlık ve yüzlerce işi yalnızca bir avuç dolusu atık kâğıtla çalıştıran çevrim içi matbaalar ve web’den pakete işletmeleri tarafından sunuluyor.
Analog kartlarını oynarken, dijital baskı drupa 2024’ün kilit oyuncusu olmaya devam edecek. Özellikle karton kutu alanında dünya, drupa 2012’de yüksek dijitalleşme mücadelesini başlatan çok yönlü Landa’nın yeni hamlelerini bekliyor. Su bazlı nanografik mürekkep püskürtmeli baskı kullanılarak B1 boyutlu katlanır karton hacimleri sayesinde minimum çalışma miktarı tek tabakaya indiriliyor. Alman Koenig & Bauer ve İtalyan Durst’un ortak girişimle su bazlı mürekkepler kullanarak VariJET 106’yı yaratması dışında İsrailli oyuncunun neredeyse tek başına oynadığı bir oyun.
Ayrıca, kurutma ve kürleme sistemlerinin çoğunlukla enerji yoğun olduğu matbaa makineleri alanında, enerji tüketimine giderek daha fazla odaklanılıyor. Bunu akılda tutarak Xeikon yakın zamanda ev aletlerine oldukça benzeyen, enerji, mürekkep ve atık malzeme bileşenlerini hesaba katan bir enerji etiketleme programını uygulamaya koydu.
Su bazlı inkjet mürekkeplerin artan popülaritesi
Su bazlı mürekkep kimyalarının kâğıt yüzeyler üzerinde kullanılması açık bir teknoloji eşleşmesidir, ancak dijital teknolojinin uygulanamadığı veya marjinal olduğu esnek filmler ve plastik torbalar için bu durum oyunun dışındadır. Uygulanabilir bir çözüm bekleyen dijital üreticiler, plastik filmlerin, daha sürdürülebilir kimyalar kullanılarak basılabilen, daha kolay atılabilen ve geri dönüştürülebilen kâğıtla değiştirilmesini teşvik ediyor. Bu alandaki oyuncular arasında ünlü ElectroInk teknolojisine sahip HP Indigo, çizilmeye dayanıklı ve ısıyla yapışan Titon kuru toneriyle Xeikon ve Truepress PAC su bazlı inkjet platformlarıyla Screen yer alıyor.
Gıdayla temas eden ambalajların daha az görülmesi nedeniyle daha az acil olmasına rağmen, HP’nin PageWide Endüstriyel baskı öncesi ve sonrası teknolojisiyle yarışta lider olduğu oluklu ambalajlarda su bazlı baskı da giderek yaygınlaşıyor. Ancak yeni oyuncular bu alanda cesur hamlelere hazır. Bunların arasında Fujifilm ve Canon ile drupa 2024’te Xerox tarafından boşaltılan standın bir kısmını işgal eden, dışarıdan yakından izlenen Çinli Hanglory Grubu da yer alıyor.
Neredeyse tüm üreticiler için çetrefilli ve çözümlenmemiş bir konu, gerçek sürdürülebilirlik dinamiğinde giderek daha önemli hale gelecek olan medyanın mürekkepten arınabilirliğidir.
Süsleme ve dönüştürme dijital, entegre ve hibrit olduğunda daha çevreci
Ambalaj üretimi, özellikle ileri teknoloji ürünlerde, çok sayıda yardımcı işlemi içerir. Onlarca yıldır, dönüştürücüler ön işleme, baskı, kalıplı kesim, katlama, yapıştırma, seçici vernikler ve metal folyolar uygulama, üst baskı ve kodlama işlemlerini analog işlemler kullanarak, neredeyse her zaman çevrim dışı olarak ve genellikle klişeler ve serigrafi baskı çerçeveleri üretmek için harici tedarikçileri kullanarak gerçekleştirdiler.
Dijital teknolojinin sonlandırma alanına girişi Scodix ve MGI tarafından 15 yıl öncesine dayanıyor. Bugün, paketlemenin hız ve boyut gerekliliklerine o kadar uygundur ki, birçok dönüştürücü, orta tirajlarda B1 boyutunda vernikleme ve folyolama işlemlerini gerçekleştirmek, hazırlık sürelerini ve israfı sıfırlamak için onu yoğun bir şekilde kullanmaktadır.
Highcon’un drupa 2012’de tanıttığı dijital şekilli kesim de birkaç üretici tarafından geliştirilen yerleşik bir seçenek. Bunların en önemlileri arasında, 2020’de BOBST’un yörüngesine girmeye aday olan İtalyan SEI Laser, lazer kesimi matrisleri katlamak için çevrim dışı bir yazma cihazıyla birleştirerek birden binlerce tabakaya şekilli kesim için temiz, doğru ve uygun maliyetli bir sistem sunuyor.
Bununla birlikte, dijital teknolojiyi en çok benimseyen ambalaj segmenti etiket baskısı ve dönüştürmedir. Burada, dijitalin öncüleri olan yerleşik tedarikçiler ve nötr bir yapışkan makaradan tek seferde uygulamaya hazır bir etikete kadar çeşitli hat içi süreçleri gerçekleştirebilen entegre baskı, sonlandırma ve dönüştürme platformları sunan büyük bir yeni grup oyun oynuyor. Etiket endüstrisi aynı zamanda analog ve dijital baskı makinelerini hibritleştirme konusunda en gelişmiş laboratuvardır ve bu makalede ele alınamayacak kadar geniş bir yelpazeye sahiptir.
Kâğıtların, baskı altı materyallerin ve yazılım ekosistemlerinin hayati rolü
drupa 2024’ün odak noktası ağır demir olsa da ambalaj profesyonelleri, daha sürdürülebilir ambalaj oluşturmanın değer zincirinin tüm bileşenlerinden, hatta daha az görünür olanlarından bile kaynaklandığını biliyor. Enerji yoğun üretim yöntemleri, gezegenin su ve orman kaynakları üzerindeki etkileri ve geri dönüşüm ve imha süreçlerindeki kritik sorunlar nedeniyle genellikle beklemede olan kâğıtlar ve alt tabakalar için de durum böyledir.
Kâğıt endüstrisi 1990’lardan bu yana sürdürülebilir orman yönetimine ve çevresel etkilerini azaltmaya kendini adamış olsa da, FSC ve PEFC programlarına aşina olmayan var mı? Bugün, çok malzemeli ambalajların imhası konusundaki tartışma sürüyor. Başka bir deyişle, plastik kapaklı ve kâğıt etiketli bir cam şişe nasıl imha edilir? Global büyük şirketler ve niş üreticiler, ambalaj ayırma ve geri dönüşümünü kolaylaştıran, kolayca çıkarılabilen tek malzemeli ambalajlar ve yapıştırıcılar oluşturmaya yatırım yapıyor. Bunun bir örneği, basılı etiketi (yapıştırıcı dahil) PET ve HDPE ambalajlardan tamamen ayıran Avery Dennison’un AD CleanFlake teknolojisidir. Giderek daha fazla etiketlik üreticisi, taşıyıcı kâğıt geri dönüşüm programlarına ve büyük ölçekte kullanıldığında her yıl bertaraf edilmesi için milyonlarca ton silikonlu kâğıt ve filmi ortadan kaldıracak taşıyıcısız teknolojinin geliştirilmesine yatırım yapıyor.
Gelişmiş dönüştürücüler tarafından gerçekleştirilen yeni sürdürülebilir ambalajlama çözümlerinin araştırılması ve geliştirilmesi de ilginç bir olgudur. Örneğin İtalya’nın LIC Packaging, oluklu makinelerini yalnızca oluklu mukavva üretmek için değil, aynı zamanda biyolojik olarak parçalanabilen ve geri dönüştürülebilen, yağa ve ısıya dayanıklı, gıdayla temasa yönelik yenilikçi tek malzemeli kâğıt alt katmanı için de kullanıyor. LIC, ürünlerinin çoğunu HP PageWide su bazlı inkjet teknolojisiyle basıyor.
Son fakat bir o kadar da önemli olan ise yazılımdır. Uzun süredir makinelerin bir uzantısı olarak kabul edilen yazılım, günümüzde kullanıcı deneyiminde ve süreç otomasyonunda, malzeme optimizasyonunda ve manuel operasyonların, hataların, yeniden yapımların ve israfın azaltılmasında çok önemli bir rol oynamaktadır. Yazılımın üreticilerin stratejilerinin merkezinde yer alması tesadüf değildir. HP SmartStream, BOBST Connect ve Durst Workflow gibi üreticilerin tescilli ekosistemler oluşturma çabaları ve diğerlerinin yanı sıra Hybrid Software Group, Danaher ve Veralto etrafında oluşturulan önde gelen otomasyon ve renk yönetimi markalarının bir araya gelmesi semboliktir.
Çözümün merkezinde drupa tarzında diyalog ve iş birliği var
Üreticilerin hamlelerine bakıldığında hiç kimse sürdürülebilirliğin sihirli formülünü bulamadı. Buna karşılık pek çok kişi, daha az israf etmek, doğru miktarda üretmek ve daha kolay ayrılabilir ve geri dönüştürülebilir ambalajlar oluşturmak dışında katkıda bulunmanın çok az yolu olduğunun farkındadır.
Katkıda bulunmak için çalışmayan tek bir üretici bile yok ve drupa 2024’te bunun kanıtını göreceğiz. Büyük şirketler büyük kurulu tabanlarının, tescilli ekosistemlerinin ve bir miktar nüfuzlarının avantajına sahip olsalar da, geliştirilmesi gereken şey açık, birleşik bir yaklaşımdır. 2000 yılında – o zamanlar için cesur ve bugüne kadar sadece kısmen sindirilmiş – PrintCity girişiminde olduğu gibi drupa 2024 bir rol oynayabilirse, bu en sürdürülebilirlik bilincine sahip oyuncuları bir araya getirmek ve onları genellikle hâlâ fiyata göre karar veren büyük ve küçük marka sahipleri üzerinde daha etkili hale getirmek olacaktır.
Her ne kadar drupa, interpack gibi birkaç büyük etkinlik arasında sadece bir tanesi olsa ve sekiz yıldır düzenlenmiyor olsa da – bu hızla gelişen bir sektörde önemli bir boşluk- drupa 2024, kendisini basılı ambalaj değer zincirindeki değer üreticilerinin birincil buluşma yeri olarak konumlandırıyor. Bunun sürdürülebilirlik için bir dönüm noktası olup olmayacağını yakında öğreneceğiz.
